www.exb.fora.pl

thomas

W czasie drogi do Wrocławia zastanawiałem się czy przypadkiem czegoś nie zapomniałem i czy wszystko jest załatwione jak trzeba. I tak z małym mętlikiem w głowie dotarłem do miasta. Na słynnych wrocławskich dziurach miałem okazję przetestować mocowanie bagażu i stabilność stelaża pod kufer. Egzamin zdany na piątkę. Jeżeli tam się nic nie urwało, to już się raczej nigdy nie urwie.
A tak przy okazji wspomnę, że w centrum minąłem się z Danielem W.

Jednoślad pozwala przedzierać się przez miasto w dobrym tempie. Po dwudziestu kilku minutach byłem już na autostradzie do Jędrzychowic.
O ile do tej pory pogoda mi dopisywała, to za Wrocławiem na niebie zaczęło zbierać się coraz więcej chmur. Przed granicą zdążyło nawet nieco popadać. A to był dopiero początek. W okolicach Drezna rozpadało się na dobre.

Najgorsze, że towarzyszył temu mocny wiatr.
W pewnym momencie poczuełm jak tylna opona uślizguje się na wodzie doprowadzając mnie do stanu przedzawałowego. Stwierdziłem, że dalsza jazda jest zbyt ryzykowna. Całe szczęście pojawił się zjazd z autostrady na parking, gdzie postanowiłem przeczekać ten deszcz. Upchnąłem hulajnogę pod małym daszkiem, co nie zdało się na zbyt wiele. Wiatr rozwiewał krople deszczu na wszystkie strony.
Była już noc. Ciemno, zimno i do du... . Aby się rozgrzać zacząłem wyczyniać dziwne podskoki i wygibasy. Ten rąbnięty aerobic i herbata z termosu pozwoliły mi przetrwać mijające godziny.
Deszcz nawet na chwilę nie chciał odpuścić. Po czterech godzinach postoju stwierdziłem, że dalsze czekanie nie ma sensu. Minęło już pół nocy a ja cały czas tkwię w miejscu. Nie ma rady, trzeba jechać. Nogi owinąłem płaszczem przeciwdeszczowym i ruszyłem w drogę. Do rana deszcz w końcu zelżał, a po świcie były nawet chwile, kiedy nie padało. W tych warunkach dotarłem do granicy niemiecko-francuskiej (Mulhouse).

Assmen

Z góry przepraszam ze przerywam swietny wątek, ale kurde.. boje sie co by bylo jak by dać tobie GS Adventure Tongue out (1)

ogolny poszan, ja nigdy nie mialem dosc kasy/odwagi by tak jezdzic choc poza kolanowaniem pojechac w pizdu to jest jedyne co mi daje radosc Happy

929 pięknie z sakwami wyglada, obladowane Tongue out (1)

ef4

Thomas czekamy na więcej Happy

respect

thomas

Pełen nadziei na lepszą pogodę wjechałem do Francji. Ale jak to mówią, nadzieja matką głupich. Deszcz nie dawał za wygraną i co jakiś czas przypominał o sobie.
I tak obserwując francuski krajobraz z bardzo drogiej autostrady zjechałem na kolejne tankowanie paliwa. Po zapłaceniu rachunku wsiadam na skuter, kluczyk w stacyjkę, włącznik zapłonu, złapanie klamki h-ca (tak trzeba w skuterze), przycisk startera i ... cisza. Co jest? Jeszcze raz. Kluczyk, zapłon, klamka, starter i ... cisza. No pięknie!
Miałem wrażenie, że na chwilę świat lekko zawirował. Do Hiszpanii ponad 800 km. a tu skuter strzelił focha. By nie blokować dystrybutora, zepchnąłem sprzęta na parking pod drzewo (oczywiście padało) i drapiąc się po łepetynie zastanawiałem się co robić. Po telefonicznych konsultacjach z bratem podejrzenia padły na przekaźnik rozrusznika i rozrusznik.
Podczas rozpakowywania i wstępnego demontażu skutera, całą sytuacją zainteresował się kierowca trajki. Okazał się nim sympatyczny Niemiec na emeryturze, który razem z żoną zwiedzał Francję. Z pełnym zaangażowaniem pomógł wymontować rozrusznik z maszyny. Emerytowana para ruszyła w drogę a ja zabrałem się sprawdzenie rozrusznika. Szczotki i komutator wyglądały jak trzeba, brak śladów przepalenia. Jednak po złożeniu do kupy nadal nic.
Moje kolejne telefoniczne konsultacje z bratem usłyszał polski kierowca Tira, który słysząc o problemach, zaoferował pomoc. Miał na imię Krzysiek i czekał na rozładunek naczepy.
Wspólnie zaczęliśmy szukać usterki. Rozrusznik ponownie trafił pod lupę razem z przekaźnikiem. Po spięciu rozrusznika bezpośrednio z akumulatorem okazało się, że kręci jak trzeba! To już postęp. Czyli coś z kablami. Metodą prób i błędów doszliśmy, że nie ma masy na korpusie silnika. I tak trafiliśmy na przerwany kabel. Dodam, że instalacja w skuterze jest rozbudowana. Silnik jest wyposażony we wtrysk paliwa, co przekłada się na plątaninę kabli i czujników.
Chwila w której zagadał silnik była niezapomniana! Znów byłem w grze.
Bez pomocy Krzyśka i konsultacji z bratem cała operacja trwała by znacznie dłużej. Wielkie Dzięki !
I tak ten niezaplanowany postój trwał prawie cztery godziny. Kolejna obsuwa w pierwotnym harmonogramie. Zgodnie z planem powinienem teraz dojeżdżać do granicy francusko-hiszpańskiej. A w rzeczywistości do mety pozostało 800 km. Czyli kolejna noc w trasie. Przez chwilę zastanawiałem się czy nie szukać motelu na nocleg. Całe szczęście pogoda zaczęła się poprawiać i postanowiłem jechać dalej. Za Lionem zniknęły ostatnie chmury a temperatura powietrza odczuwalnie poszła w górę.
Przejechane kilometry i czas spędzony w drodze, zmusiły mnie do dłuższego postoju w nocy. Korzystając z ławki na parkingu zdrzemnąłem się godzinkę. Sen krótki ale pozwolił na poprawę samopoczucia i dalszą jazdę. Gdy nastał świt byłem już niedaleko Hiszpanii.
W Lloret De Mar zameldowałem się 19 sierpnia (czwartek) o godz. 11:00.

Pokonałem 2216 km.

W trasie spędziłem 41 godz.

Niezapomniane przeżycie.

A to był dopiero początek urlopu.

O tym co się działo w Lloret napiszę w następnym odcinku. Będzie więcej fotek. W drodze do Hiszpanii zrobiłem mało zdjęć ze względu na deszcz.

majkel_g

brak mi słów !!! Happy

rataj-x

niezle kiedys trzeba taki co zrobic najlepiej na spontana Very Happy

Leyek

No ja na spontana pojechałem do Zakopanego ale to jest 350km a nie 2000coś...

Respect:]

Znam ludzi którzy na MZtkach robili wycieczki do Rumuni , Węgier itd:]

marys311

Szacun! Z niecierpliwością czekam na kolejne odcinki relacji z wyprawy.

keizel

Twoja przygode czyta sie jak ksiazke przygodowa.... Po-prostu pełen respekt.

RaptoreQ

miałem to samo pisać, tyle ze takie ksiązki to jeszcze bym czytał a nie jakieś Potopy

również czekam na więcej Wink (1)